Oyun terapisi, çocukların psikolojik ihtiyaçlarına ve psikolojik sorunlarına yönelik bir terapi yöntemidir.

Çocukların oyun üzerinden daha güvenli ve daha işlevsel iletişim kurabildikleri bir ilişki deneyimini içselleştirmelerini amaçlar.

Kaygı, özgüven problemi, dikkat sorunları, alt ıslatma, dışkı kaçırma, kaka tutma, hiperaktivite, depresyon, yas, kardeş kıskançlığı, davranış sorunları gibi sorunların çözümü için kullanılır.

Çocuk Merkezli Oyun Terapisi Nedir?

Çocuk Merkezli Oyun terapisi, çocukların psikolojik ihtiyaçlarına ve psikolojik sorunlarına yönelik bir psikoterapi yöntemidir. Çocukların oyun üzerinden daha güvenli ve daha işlevsel iletişim kurabildikleri ve bu yolla kaygı, okul fobisi, travma, hiperaktivite, dikkat eksikliği, alt ıslatma, kaka tutma, gece terörü gibi birçok sorun için sağaltıcı olduğu hipotezi üzerine kuruludur.

Oyun Terapisinde Ne Yapılır?

Oyun terapisi süreci çocuğun gelişim hikayesinin ve ebeveynlerin oyun terapisinden beklentilerinin konuşulduğu bir toplantı ile başlar.

Toplantı öncesi çocuğa oyun terapisi sürecine başlayacağına dair haber verilmemesi önemlidir. Sorun alanı, çocuğun yaşı itibarıyla içinde bulunduğu gelişim dönemi, mizaç vb. faktörler ebeveyn toplantısında konuşulduktan sonra, ebeveynlerin çocuğa süreci nasıl anlatacağı oyun terapisti ile birlikte karar verilir.

Ebeveyn toplantısından sonra 4 ila 6 seanslık bir değerlendirme yapılıyor. Bu aşamada çocuğun bilişsel, psikososyal ve duygusal gelişimini değerlendirirken bir yandan yaşanılan sorunun sebepleri oyunlar içinde somutlaşmış oluyor.

Akabinde bir ebeveyn toplantısı daha yapıyoruz. Bu toplantı oyun terapistinin değerlendirmelerini paylaştığı, aynı zamanda ebeveyn ile birlikte süreci planladığı bir içeriğe sahip oluyor.

Oyun Terapisi Haftada Kaç Seans Olur?

Sorun alanına ve çocuğun işlevselliğine etkisine göre seanslar, haftada bir ya da iki seans şeklinde planlamak gerekebiliyor. Bu karar ebeveyn ve oyun terapisti tarafından birlikte veriliyor.

Oyun Terapisi Hangi Durumlarda Kullanılır?

Oyun terapisi; kaygı, okul fobisi, saldırganlık, kardeş kıskançlığı, travma, içe kapanıklık, hiperaktivite, depresyon, travma, davranış bozuklukları, tek ebeveynlik, öfke patlamaları, tırnak yeme, dışkı kaçırma, alt ıslatma, kaka tutma, evlat edinme, bağlanma sorunları, özgüven problemleri gibi birçok sorun için kullanılan bir çocuk terapisi yöntemidir.